ทน.ขก.เตรียม‘รีโนเวท’น้ำส่างสนามบิน’

สำหรับบ่อน้ำส่างสนามบิน มีประวัติความเป็นมาตั้งแต่ปี พ.ศ.2461 – 2470 พระพิศาลสารเกษตร ( พร พิมพสุต ) ได้ขอแรงงานราษฎรสร้างสนามบินที่บริเวณโคกหลังจวนผู้ว่า ( โรงเรียนสนามบิน) เพื่อให้เครื่องบินของทางราชการบินลง พ่อใหญ่จารย์ไข หรือนายไข ทองสา ราษฎร์ที่ถูกเกณฑ์มาสร้างสนามบิน ได้ใช้เวลาพักเที่ยงขุดน้ำส่างหรือบ่อน้ำเพิ่ม เนื่องจากเป็นฤดูแล้งน้ำในบ่อเดิมไหลไม่ทัน เพราะแรงงานมีจำนวนมาก เมื่อขุดลงไปลึกประมาณเมตรกว่าๆ ก็พบหินก้อนใหญ่ปิดตาน้ำอยู่ เมื่อพากันเอาหินออก น้ำก็ไหลออกมาจากตาน้ำ เป็นน้ำใสมีสีเหมือนเหล้าสาโทที่ตักออกจากไหครั้งแรก เป็นน้ำที่ทีรสแซ่บ(อร่อย) ทำให้ทุกคนดีใจและมีผู้ที่มาเอาน้ำไปใช้ดื่มกินจำนวนมาก ตั้งแต่นั้นเป็นต้นมาผู้ซึ่งเดินทางมาจากหลายแห่ง เช่น บ้านพระลับ บ้านเมืองเก่า ตลาดเก่า ตลาดเก่า ตลาดใหม่ ตลาดน้อย และทุกคนที่มาเอาน้ำจากบ่อน้ำไปใช้เพื่อการดื่มกิน ก็เรียกกันว่า “น้ำส่างสนามบิน” ซึ่งเป็นชื่อเรียกจนถึงทุกวันนี้

ภาพเทศบาลนครขอนแก่น ภาคกิจกรรม

ต่อมาบ้านเมืองได้มีการพัฒนาเจริญเติบโตขึ้นตามกาลสมัย ซึ่งบ้านเมืองได้พัฒนาในด้านต่างๆ มีการนำน้ำจากแหล่งธรรมชาติมาทำเป็นน้ำประปา เพื่อให้ประชาชนใช้ในการอุปโภคบริโภค และเนื่องจากมีคำเล่าลือว่าน้ำที่อยู่ปากบ่อที่คนตักทำหกจะไหลลงบ่อ จึงมีผู้ดื่มน้อยลง แต่ยังมีประชาชนบางกลุ่มที่ยังต้องพึ่งพา อาศัยน้ำส่างสนามบินในการอุปโภคบริโภค และจากสภาพของบ่อน้ำที่มีอายุการใช้งานมานานทำให้มีสภาพที่เสื่อมโทรมขาดการดูแลบำรุงรักษา กระทั่งในปี 2545 นายพีระพล พัฒนพีระเดช นายกเทศมนตรีนครขอนแก่น (ในสมัยนั้น) และคณะ ได้เล็งเห็นคุณประโยชน์ของบ่อน้ำประวัติศาสตร์แห่งนี้ซึ่งเป็นดังหนึ่งสายเลือดที่หล่อเลี้ยงชาวขอนแก่นมากกว่าศตวรรษ จึงได้ทำการปรับปรุงบ่อน้ำให้สะอาดขึ้น และได้สร้างหลังคาคลุมเป็นศิลปะร่วมสมัย เพื่ออนุรักษ์ไว้สำหรับอนุชนรุ่นต่อไปจะได้ศึกษาถึงการดำรงชีพของบรรพบุรุษในอดีตว่ามีความเป็นมาอย่างไรเพื่อไม่ให้เลือนและจางหายไปกับอนาคตที่กำลังเปลี่ยนแปลง

ภาพเทศบาลนครขอนแก่น ภาคกิจกรรม

ภาพเทศบาลนครขอนแก่น ภาคกิจกรรม

ที่มา:เทศบาลนครขอนแก่น ภาคกิจกรรม