ประเทศรำ่รวยต้องซื้ออาหารยามวิกฤต บางประเทศเหยียบแย่งอาหารล้มตายกันมาก แต่ในไทยอาหารล้นเหลือ
เขียนโดย นพ.อำพล จินดาวัฒนะ รอง ปธ.กธม.แก้จน ลดความเหลื่อมล้ำ วุฒิสภา
ข่าวคนจนในอเมริกาเข้าคิวยาวเหยียด รอรับแจกอาหารในช่วงวิกฤติโควิด อาหารมีแต่ขนมปัง เส้นพาสต้า เทราดด้วยซอสมะเขือเทศ กินกันตายกันไป ข่าวชาวบ้านที่อัฟริกา รุมกันแย้งอาหารแจกบรรเทาทุกข์โควิดระบาด เหยี่ยบกันตาย
.
ตัดฉับกลับมาดูที่เมืองไทย โรงทานตามวัด ตามชุมชน ตามหน่วยงานองค์กรต่างๆ และคนใจบุญทำอาหารแจกจ่าย เกิดขึ้นมากมาย ตัดไปที่ชุมชนท้องถิ่นทั่วไทย เรามีพืชผัก ข้าวปลาอาหารอุดมสมบูรณ์เหลือคณา แม้ว่ามันจะร่อยหรอลงไปกว่าครั้งอดีตมากก็ตามที ประเทศไทยปลูกผักหญ้าได้ทุกหัวระแหง สรรพพืช สรรพสัตว์ มีหลากหลายมาก ตามธรรมชาติก็มี ปลูกเอง เลี้ยงเองก็ได้ สารพัด สารพัน เห็ดธรรมชาติก็มีให้กิน เห็ดเพาะก็มีแยะ ไข่มดแดงก็มีให้กิน กุ้ง หอย ปู ปลา ทั้งจากธรรมชาติและที่เพาะเลี้ยง มีมากมายจาระไนไม่หมด ผลไม้นานาชนิดก็มีล้นบ้านล้นเมือง วิทยาการเทคโนโลยีความก้าวหน้าด้านเกษตร ปศุสัตว์ ประมง ของเราก็มีมาก สรรพพืช สรรพสัตว์ นำมาทำอาหารก็ได้นับหมื่นนับแสนชนิด จนเป็นที่กล่าวถึงไปทั่วโลก “กินมะละกอ โยนเมล็ดทิ้ง ปีหน้าก็ได้กินลูกจากต้นที่งอก เติบโตขึ้นมาเอง” “ปลูกผักสวนครัว ปลูกไม้รั้วที่กินได้ ทำได้ง่ายๆ เก็บกินไม่หมด” มีสักกี่ประเทศในโลกนี้ ที่เป็นอย่างประเทศไทย
.
ประเทศร่ำรวยมั่งคั่ง มีเงินมาก แต่ต้องซื้อหาอาหาร ยามวิกฤต ยามยากลำบาก มีเงินก็ซื้ออาหารไม่ได้ ประเทศยากจน อัตคัตขัดสน เงินก็น้อย อาหารก็ไม่พอกิน แต่ประเทศไทย อาหารล้นเหลือ นี่คือจุดแข็งอย่างยิ่งยวดของเราประเทศไทยไม่ไช่แค่ “ครัวโลก” แต่ประเทศของเรา เป็น “สวรรค์อาหารโลก” ชัดๆ สงครามโรคโควิด ทำให้เราเห็นตัวตนเราชัดเจนขึ้น โลกหลังโควิด เราหันมาพัฒนาบนจุดแข็งสวรรค์อาหารโลก เพิ่มวิถีผลิตแนวธรรมชาติให้มากขึ้น ลด ละ เลิกการใช้สารเคมีลงเน้นแนว “ชีวภาพ หมุนเวียน สมดุล ยั่งยืน”
.
ซึ่งเป็นทิศทางที่โลกใหม่ต้องการให้คนไทย “มีกิน มีอยู่ มีพอดีพอเพียง มีเหลือขาย มีแบ่งปัน และ มีสุข”จะดีไหมครับ?
———
อำพล: 7 พ.ค. 63
แสดงความคิดเห็น